Sardinië is een eiland in de westelijke Middellandse Zee en een autonome regio van Zuid-Italië, met een oppervlakte van 24 090 km², 1,65 miljoen inwoners en waarvan de hoofdstad Cagliari is.
Gelegen ten westen van het schiereiland Italie, ten zuiden van Corsica en ten noorden van Tunesië, is het administratief sinds 28 februari 1948 een autonome regio met een speciale status; samen met Veneto, is een van de twee regio's waarvan de status in de regio locals beschrijft met de uitdrukking popolo (mensen), uitdrukking zonder enige juridische betekenis of wettelijke erkenning van verschillen met andere Italiaanse burgers.

---

Sardinië, met ongeveer 1.900 km kustlijn, is een van de populairste bestemmingen voor strandliefhebbers, het eiland staat bekend om zijn bijzonder mooie wateren en stranden, en de kusten zijn ruig rotsachtig, afgewisseld met prachtige stranden met fijn zand en baaien. legio.
De oevers van Sardinië zijn een opeenvolging van witte zandstranden afgewisseld met rotsachtige gebieden altijd omringd door een kristalheldere zee die niets te benijden heeft voor tropische zeeën. Toerisme is een van de belangrijkste economische activiteiten op het eiland.
Sardinië is ook interessant om zijn geschiedenis, zijn tradities en zijn keuken, er zijn archeologische overblijfselen uit de nuragische, Fenicische en Romeinse periode, Romaanse kerken, kastelen en uitkijktorens langs de kust.
Sardinië heeft veel te doen: prachtige stranden, helder water, oude vestingsteden, prehistorische ruïnes en toeristische resorts. De kust van Sardinië is subliem, de stranden zijn de belangrijkste attracties van Sardinië, terwijl het binnenland van het eiland bergachtig is en uitstekend geschikt om te wandelen en wandelen.
De megalithische Tombe dei Giganti zijn zeer oude en bijzondere overblijfselen van de prehistorische en proto-historische tijdperken, zoals in Arzachena (Li Lolghi en Lu Coddhu Ecchju) en Dorgali (S'Ena en Thomes); de domus dejanas (heksenhuizen), graven in de rots gegraven zoals in Corongiu, Sant'Andrea Priu en Filigosa; en de nuraghi.
De nuraghi, enorme stenen kastelen en versterkte woningen van de eerste bewoners, met ongeveer 7.000, zijn overal op het eiland te vinden. De meest interessante zijn Barumini (Su Nuraxi di Barumini, een UNESCO-werelderfgoed sinds 1997), Abbasanta (Nuraghe Losa), Dorgali (Sierra Orrios), Torralba (Nuraghe Santu Antine) en Orroli (Nuraghe Arrubiu).
Fenicische en Romeinse overblijfselen bevinden zich in Tharros, Nora, Carbonia (Mount Sirai), Sant'Antioco (Sulci), Cuglieri (Cornus), Fluminimaggiore (Tempel van Antas), Bolotana (Fort Punico de Mularza Noa o Pabude) en Genoni (Monte Sant Antine); er zijn Romeinse overblijfselen in Porto Torres (Romeinse stad, Romeinse brug), Fertilia (Romeinse brug), Porto Conte (Romeinse villa), Fordongianus (Forum van Trajanus, Romeinse stad) en Cagliari (Romeins amfitheater, Villa di Tigellio, Tuvixeddu Necropolis).
De vroeg-christelijke periode wordt vertegenwoordigd door de Paleo-christelijke kerk van San Giovanni de Sinis (6e eeuw). Vanaf de elfde eeuw verscheen de Giudicati, dit was ook een periode van hemelvaart van kunst, cultuur en religie op Sardinië, zoals geïllustreerd door de prachtige Romaanse kerken gebouwd uit de tiende eeuw, met hun indrukwekkende schilderijen en prachtige architectuur. Vanaf de tiende eeuw, in de loop van de volgende 200 jaar, werden ongeveer 70 kerken gebouwd over het eiland, de meeste op het platteland, ver van stedelijke centra. De meest interessante zijn Santa Trinita di Saccargia, San Gavino in Porto Torres, Nostra Signora di Tergu, Santa Maria di Ardara, Santa Giusta kathedraal in Santa Giusta, Santa Maria in Trattalias, Sant'Antioco di Bisarcio, San Pietro in Sorres, San Pietro in Zuri, Santa Maria in Uta, San Simplicio in Olbia en San Lorenzo di Silanus.
Het eiland bevat tal van buitengewone toeristische gebieden, waaronder de Smaragdkust, de Maddalena-archipel, de Golf van Orosei en het gebied Gennargentu, Costa Rei, Sinis, Asinara, Groene kust.

---

Omgeven door helder smaragdgroen water ligt het eiland Sardinië het verst van het vasteland van Italië - 200 kilometer. Vruchtbare bergen en vlaktes wisselen elkaar af in het landschap, afgewisseld met rivieren en beken. Door de geschiedenis heen werd het gekoloniseerd door Byzantijnen, Arabieren en Catalanen die hun stempel hebben gedrukt op de lokale keuken.
De specialiteiten van de regio zijn gebaseerd op de keuken van herders en boeren uit het binnenland van het eiland, evenals de overvloed aan zee.
Het is daarom gebruikelijk om geroosterd speenvarken, zwijnen spiesjes, rustiek gekookte wilde groenten en, anderzijds, zeevruchten, mul (die de felbegeerde bottarga bieden) en sardines te vinden, die met zo'n delicatesse kunnen worden gegeten. huid en puistjes. In boomgaarden groeien kersen, vijgen, citroenen, granaatappels en pruimen. In moestuinen, artisjokken, tomaten, selderij, radijs en aubergines. Alles is zo lekker en vers dat er geen complexe kruiden en sauzen voor nodig zijn.
Om de sterkte van het platteland van Sardinië te meten, is het goed om te weten dat ongeveer de helft van het eiland als weiland wordt gebruikt. Een derde van de Italiaanse kuddes schapen leeft op Sardinië en begrazing is de belangrijkste bron van inkomsten voor de inwoners. Gekoppeld aan deze activiteit is de zuivelindustrie ook belangrijk. Sardijnse pecorino is een van de meest gewaardeerde kazen - op het eiland en op het vasteland.

---

Sardinië is een eiland met een eilandklimaat in de Middellandse Zee, het klimaat is warm en droog in de zomer en zeer vochtig in de wintermaanden, met een gemiddelde jaarlijkse temperatuur van ongeveer 17ºC. De temperatuur op Sardinië daalt in de winter meestal niet tot het uiterste, maar in sommige gebieden kan het sneeuwen, maar dit is niet gebruikelijk.
Het weer in Sardinië is niet slecht, de koudere maanden zijn van december tot februari, wanneer de temperaturen in deze tijd van het jaar doorgaans variëren van 7 tot 15 ° C. In de hooglanden van het eiland kan de temperatuur in deze periode echter lager zijn.
Sardinië is een eiland met hevige regenval, regen in Sardinië wordt ook gevoeld in het herfstseizoen, hoewel de lenteregen veel voorkomt, evenals in de winter waar ze sterker zijn. In de zomer bestaan ​​ze praktisch niet.
Sneeuw valt in de regel slechts boven 500 meter in het Gennargentu-gebied, een gebied waar ongeveer vier of vijf maanden per jaar sneeuw ligt. Het Marghine-gebergte is ook een typische plek om sneeuw te vinden, vooral in het Monte di Ala-gebied en het Limbara-gebied waar vaak sneeuw wordt gevonden.
Sardinië is ook bekend als het eiland van wind tegen wind Mistral, dat uit het noordwesten komt. In de zomer zorgt de wind ervoor dat de overvloedige vegetatie opdroogt, vooral omdat het wind uit Afrika is. De wind uit het oosten is meestal warmer uit de zuidelijke Middellandse Zee.
De zeetemperatuur daalt in de maanden januari tot en met maart zelden onder de 13 ° C, terwijl de warmste maanden van juni tot september zijn.

---