De Guarda is een Portugese stad met 42 541 inwoners, ingevoegd in het graafschap homoloog met 712,1 km² oppervlakte en onderverdeeld in 43 parochies. De gemeente is beperkt tot het noordoosten door de gemeente Pinhel, in het oosten door Almeida, in het zuidoosten door de Sabugal, in het zuiden door Belmonte en Covilhã, in het westen door Manteigas en door Gouveia en in het noordwesten door Celorico da Beira . Gelegen in de laatste noordoostelijke tegenhanger van Serra da Estrela, op 1056 meter hoogte, zijnde de hoogste stad van Portugal. Het is gelegen in de centrale regio van Portugal en behoort tot de statistische deelregio van Beira Interior Norte.

Het heeft belangrijke toegangswegen zoals de A25 die het verbindt met Aveiro en Porto, alsook met de grens, rechtstreeks verbonden met Madrid; de A23 die Guarda verbindt met Lissabon en het zuiden van Portugal, evenals de IP2 die Guarda verbindt met Trás-os-Montes en Alto Douro, namelijk Bragança.

Op het spoorwegniveau heeft Guarda City de Beira Baixa-lijn (gesloten voor moderniseringswerken met een opening gepland voor 2020) en de lijn Beira alta, die volledig geëlektrificeerd is en de circulatie van regionale, nationale en internationale treinen mogelijk maakt, de hoofdspoorlijn voor het vervoer van passagiers en goederen naar het centrum van Europa, waarmee Hendaye (Frankrijk via Salamanca-Valladolid-Burgos) wordt verbonden.

---

De hele stad Guarda is altijd een hymne geweest voor graniet, gezongen in de Romaanse kunst van de Mileu-kapel, in de gotische en manuelijnse stijl van de kathedraal, of in de straten, pleinen en muren van de middeleeuwse stad. Het is zeker dat deze hymne weergalmde in het Neolithicum, in de Anta de Pêra do Moço en in de gepolijste stenen bijlen die werden tentoongesteld in het Guarda Museum. Het ging verder door de bronstijd en door de romanisatie, in de hutten van Tintinolho en Jarmelo of in het gedeelte van de Romeinse weg naast de Dorna-fontein. Tot 1199, de tweede koning van Portugal, stichtte D. Sancho I de stad, gaf hem de macht van het bisdom van Egypte en droeg een lied van zijn vriend op ter ere van een oude liefde.

Met de Afonsinos-koningen, D. Afonso II en D. Afonso III werden de muren gesloten, met vijf deuren. Vandaag gaan de monumentale Toren van Ferreiros en de Deuren van de Erva en de Koning, bewaakt door de Toren van Menagem en verbonden door een route van fascinerende straten rond het Jodendom, naar het landhuis Largo van de Paço do Biu, en van waarvan de Rua Direita, nu Rua Francisco de Passos, de hoofdstraat blijft.
In Praça Velha, of Praça Luís de Camões, werd de huidige kathedraal kathedraal geboren, gebouwd tussen 1390 en 1540. Vanaf toen kwamen er meer eeuwen, meer stijlen en meer monumenten, maar in al deze gebouwen is er een gezicht van graniet dat de stad voor altijd bewaard.
Een wandeling door de stad

Van het Guarda-museum tot de kathedraal. Van het oude plein naar de joodse wijk. Stap voor stap door torens en wallen, tuinen en artistieke kerken of ontdek een verzameling overblijfselen uit de Middeleeuwen en de Renaissance. Het verlaten van Praça do Município, op de achtergrond is het Hotel Turismo, door Raúl Lino, in de buurt of in de buurt van Jardim José Lemos, sinds 1246, het voormalige klooster van S. Francisco en het huidige districtsarchief. Ga verder, rechts, naar Largo Frei Pedro, bezoek het Guarda-museum, gehuisvest in het zeventiende-eeuwse gebouw van het voormalige seminarie, samen met een kapel naar het bisschoppelijk paleis.

Door de charmes van de Sierra. Een reis door valleien bedekt met terrassen, rivieren die in reservoirs en dorpen liggen om te leven in onvergetelijke landschappen. Altijd naar de smaak van het natuurpark van Serra da Estrela. Verlaat de Guarda via Dr. Francisco Sá Carneiro Avenue, volg de EN 16. Cubo en Prado zijn dorpjes langs de kant van de weg, met het panorama van de baai van Caldeirão in zicht en de heuvel van Castro do Tintinolho ernaast.

Voor Chãos wordt de EN 16 een belvedere op de vallei van de rivier de Mondego. Bij km 166 verlaat u de EN 16, slaat u linksaf naar Faia en Ramalhosa. Loop naar Quinta da Ponte, steek de rivier de Mondego over en koel af met de schoonheid van de plek. Volg het bord naar Mizarela, bij een vruchtbare heuvel vol met boerderijen en landerijen. Mizarela en Pêro Soares zijn dorpen gescheiden door de Mondego en verbonden door een oude brug. Hier loopt de rivier op een tapijt van granieten platen en bezoekt ze seculiere molens en molens.

Volg de klim naar de dam van Caldeirão Dam, kijkend naar een scenario van eindeloze terrassen. Op de dijk staat de Mirador van de Royal Owl en ernaast is een granieten muur voor de liefhebbers van de beklimmingen.

Ga rechtdoor naar Corujeira, langs de Albufeira van Caldeirão tot je de Dertig bent. Op weg naar Videmonte, kijk naar de grootsheid van het landschap en zie hoe het water van de Mondego-rivier door een ondergrondse tunnel naar het reservoir loopt, of ontmoet unieke forelvisstekken. Videmonte is een dorp van steen, van kudden en van goede kaas van het gebergte, maar waar de weg eindigt. Keer terug naar Dertig en ga verder naar Meios en Fernão Joanes, door een plateau vol met landelijke rijkdommen en grote kastanjebomen. Op de top van Famalicão wordt de beek en de vallei van de Caldeirão geboren, daar loopt het over naar EN 18-1. We slaan rechtsaf en beginnen de Famalicão-vallei die ons naar het historische dorp Valhelhas zal brengen, aan de oevers van de rivier de Zêzere. Voordat je in Famalicão stopt, zie je een typische ton stokken en het landschap versierd met besneeuwde toppen van de toren.

Valhelhas was Romeins, had kasteel en handvest van D. Sancho I, in 1189, voor de Garde. In Largo do Pelourinho is er de kerk van Santa Maria, met een buitengewone klokkentoren.
Volg de richting van Belmonte en naast de brug, aan de rivier de Zêzere, slaat u linksaf naar Gonçalo, het land van ambachtslieden die manden en meubels in pik maken. Het dorp heeft oude straten, herenhuizen en landhuizen. Voor Pebble Yellow klimt de weg tussen bossen en panorama's. In het opnieuw ontmoeten van de EN 18-1, slaat u rechtsaf, met een laatste blik over de Caldeirão-vallei, en vervolgt u de Guarda bij de EN 18, om het Castro de Jarmelo en de Anta de Pêra do Moço te zien.

---

Van de gastronomie van het district, de Queijo da Serra, gemaakt van schapenmelk, is het vermelden waard, volgens de traditionele methoden, met betrekking tot de kenmerken van de bergen, vochtigheid en kou.

Let op de heerlijke soep.
Wat visconfituur betreft, zijn kabeljauw, lauriergerechten en forel gevuld met ham inbegrepen.

De gastronomische traditie met betrekking tot het vlees omvat de varkensvleesworsten, de soepen met ham en olijfolie, de kaantjes en morcelas.

Referentie voor de wijnen van de coöperatieve wijnmakerij van Figueira de Castelo Rodrigo en voor de brandewijn van jeneverbes.

In verschillende districten van het district worden markten gemaakt van kaas, waar dit product in grote hoeveelheden wordt verkocht.
In verschillende districten van het district worden markten gemaakt van kaas, waar dit product in grote hoeveelheden wordt verkocht.

---

Het klimaat in de stad is gematigd, met mediterrane invloeden, want in de zomer is er een kort droog seizoen. De warmste maanden zijn juli en augustus, met gemiddelde temperaturen van 17 ° C, en de koudste maanden zijn januari en februari, met een gemiddelde van 3 ° C. De meeste regenachtige maand is januari, met een gemiddelde regen van 241 mm, en de droogste maand is augustus, met een gemiddelde van schaars 15 mm. De gemiddelde jaarlijkse temperatuur is 10 ° C en de gemiddelde jaarlijkse neerslag is 1.713 mm. Het wordt beschouwd als een van de coolste steden in Portugal en ervaart meerdere keren per jaar sneeuw.

Temperaturen onder de -10 ° C komen met enige frequentie voor, en er zijn ook historische gegevens die dateren uit januari 1829 en die lijken op temperaturen onder de -20 ° C.

---